Mamy dla Was kolejne wskazówki taktyczne, które z pewnością okażą się pomocne podczas meczy i treningów.
62. Jeśli jest jakiś serw, który ci pasuje, który z łatwością atakujesz: nie zdradź się zbyt wcześnie w meczu lub już nie zobaczysz więcej tego serwu.
63. Ramiona zazwyczaj zdradzają kierunek, gdzie gracz chce zagrać forehandem.
64. Kiedy na początku uczysz się zagrania forehandem, zwyczajne, dobre technicznie zagrania są ok. Ale kiedy stajesz się bardziej zaawansowanym zawodnikiem, już nie wystarcza. Musisz nauczyć się ukrywać do ostatniej chwili kierunek swojego zagrania czy rotację. Np. ze strony forehandowej, ustaw ramiona tak, jakbyś chciał zagrać po prostej, po czym w ostatniej sekundzie zwróć się ku przekątnej i tam zagraj piłeczkę.
65. Czasami „silniejsza” strona jest tylko silniejszą w momencie, gdy piłka jest dobra do ataku. Ale jeśli ty zaatakujesz taką „silniejszą” stronę przeciwnika, czasami ta strona zamienia się w słabszą stronę. Np. wielu graczy ma silny atak forehandowy i dobry blok backhandem, ale nie są zbyt dobrzy, gdy atakujesz ich forehand, gdzie ich obrona/blok może nie być tak dobry.
66. Kiedy gracz atakuje swoim backhandem stronę backhandową przeciwnika, prawdopodobnie wybrał najgorsze miejsce dla swojego ataku. Backhand przeciwnika jest praktycznie jedynym, jaki jest w stanie sprostać szybkiemu atakowi. Zamiast iść w backhand, spróbuj zaatakować swoim szybkim backhandem wolniejszy forehand lub „łokieć” przeciwnika.
67. Zmylenie (kierunku zagrania). Jest wielką przewagą, jeśli możesz mierzyć w jedną stronę, a uderzyć piłkę w inną, zmylając tym samym przeciwnika. Pamiętaj, że cel taktyki to totalnie zmieszać przeciwnika.
68. Backhand: przy prawidłowym ustawieniu powinieneś być zwrócony twarzą w kierunku swojego uderzenia.
69. Ogromną siłą niektórych graczy jest umiejętność zmiany tempa, wybijając tym samym swoich przeciwników z rytmu. Jeśli rzadko zmieniasz rytm, pomagasz tym samym swojemu przeciwnikowi złapać rytm.
70. Upewnij się, że twoje lżejsze zagranie pójdzie tam, gdzie przeciwnik ma największe problemy z lekkimi zagraniami, wolniejszymi piłkami. Postaraj się nie zdradzać za wcześnie kierunku i siły swoich zagrań: zacznij ruch tak, jakbyś chciał uderzyć mocno, a potem zwolnij i wypuść lekką, powolną piłkę.
71. Jeśli nie potrafisz utrzymać piłeczki grając w tempie przeciwnika, naucz się wykorzystywać jego tempo do swojego celu.
72. Jeśli twój przeciwnik zagra piłkę bardzo mocno, nie potrzebujesz nadawać swojej własnej prędkości, po prostu przyłóż rakietkę i pozwól się odbić piłeczce. Możesz to zrobić poprzez zwyczajny blok od razu po odbiciu się piłeczki od stołu, lub przez contra-uderzenie piłeczki, kiedy znajduje się ona w najwyższym punkcie, lub poprzez zrobienie pół kroku w tył).
73. Dzięki temu, że nie musisz nadawać prędkości, możesz skrócić swój ruch przy uderzeniu piłeczki i po prostu utrzymywać piłeczkę na stole i tym sposobem pokonać szybkiego, ale sfrustrowanego przeciwnika. Upewnij się, że piłka spada w różnych częściach stołu i utrzymuj ją głęboko!
74. Granie na „łokieć”. Punkt na łokieć przeciwnika jest najczęstszym miejscem, gdzie topowi zawodnicy celują podczas gry. Jest to najtrudniejszy punkt, żeby silnie odpowiedzieć.
75. Jest ważne, abyś rozwinął jakąś swoją siłę, która pozwoli ci wygrywać wymiany uderzeń, kiedy już do nich dojdzie. Ta siła, to nie musi być jedno perfekcyjne uderzenie, które przynosi ci punkt. Tym niemniej, pracuj nad takim. Jeśli nie będziesz umiał skończyć którejś z kolei akcji w sprzyjających okolicznościach, masz duże problemy.
76. Jest bardzo ważne, by mieć odpowiednie buty do gry, które pozwolą ci się poruszać po wszystkich powierzchniach, i nauczyć się przesuwać swoją wagę na przednią nogę/wewnętrzną jej część. To pozwoli nie tylko na szybsze przemieszczanie się, ale również koncentruje twoją wagę na mniejszej płaszczyźnie dając ci większą manewrowość.
77. Grający uchwytem europejskim są generalnie mocni po obu rogach stołu, ale słabsi po środku. Zbyt często gramy przeciwko takim graczom w rogi stołu , a powinniśmy grać „na łokieć”, co jest punktem przejściowym pomiędzy forehandem i backhandem i tam właśnie zawodnicy mają najwięcej problemów (oczywiście im szerzej do rogów zagrasz, tym więcej będą również mieć problemów, bo muszą się więcej ruszyć).
78. Granie podcięciem tak naprawdę nie jest stylem, ale niektórzy gracze naprawdę dużo podcinają. Nawet jeśli podcinasz bardzo rzadko, chcesz, by było to efektywne. Często gracze podcinają tylko żeby utrzymać piłkę w grze. Podcinaj mając jakiś cel i myśl nad miejscem upadku piłki!
79. Miejsce upadku piłki: wielu graczy nie przykłada uwagi do tego, po prostu przebijają piłeczkę i dają w ten sposób swojemu rywalowi szansę na jego najlepsze uderzenie. Podcięta piłeczka, która ląduje niezbyt głęboko na backhandzie jest relatywnie łatwa do przebicia, czy to forehandem czy backhandem.
80. Podcięta piłeczka, która spada tuż na rogu stołu, uciekając na zewnątrz to już zupełnie inna historia – trzeba mieć naprawdę dobrą pracę nóg, by zagrać taką piłeczkę forehandem i jeśli twój przeciwnik zdoła to zrobić, to jest już w nie najlepszej pozycji do dalszej gry.
81. Inną opcją jest podcięcie do szerokiego forehandu. Jeśli twoja rakieta celuje do backhandu przeciwnika do ostatniego momentu i wtedy zmieniasz i szybko podcinasz piłeczkę w szeroki forehand przeciwnika, będzie on miał bardzo mało czasu na właściwą reakcję. Nawet jeśli zdoła on zaatakować taką piłkę, możesz po prostu wykonać blok do jego backhandu zmuszając go do wykonania ruchu i gry jego słabszą stroną.
82. Zamiast uderzenia podcięciem z powodu tego co ty potrafisz bądź nie zagrać, spróbuj podcinać więcej bazując na tym, co twój przeciwnik potrafi bądź nie. Na przykład: jeśli twój przeciwnik ma doskonały atak przeciwko podcięciu, powinieneś atakować pierwszy, kiedy tylko jest to możliwe. Gra podcięciem po prostu jest na korzyść przeciwnika. Z drugiej strony, jeśli twój przeciwnik nie potrafi dobrze zaatakować podciętej piłeczki, dlaczego masz atakować wszystkie piłki i samemu popełniać błędy? Zamiast tego: podcinaj i sam wybieraj piłeczki, które zaatakować.
83. Nie graj podcięciem, bo musisz. Graj wtedy, gdy taktycznie stwierdziłeś taką potrzebę. To znaczy, że powinieneś nauczyć się atakować każdą możliwą piłeczkę i wtedy wybierać: zaatakować czy podcinać. Trenuj również swoją własną obronę (i kontra-topspin) przeciwko topspinowi przeciwnika.
84. Biorąc wszystko pod uwagę, rekomenduję atakowanie kiedy tylko możliwe, szczególnie w czasie treningów.
85. Zazwyczaj gracz, który próbuje pierwszy zaatakować w czasie treningów i w czasie turniejów, staje się silniejszym graczem niż ten, który częściej podcina i przez to nie rozwija mocnego ataku. Jednak jeśli jeszcze ten pierwszy gracz uczy się efektywnego zagrania podcięciem – staje się najgroźniejszym przeciwnikiem – ale tylko wtedy, gdy uczy się, by zagrać podcięciem ze względów taktycznych, nie dlatego, że musi.
86. Jakie jest 6 rzeczy (JAK trzeba wykonać podcięcie), którymi kierują się czołowi gracze, kiedy wykonują głębokie podcięcia: 1. Szybko, 2. Mocna lub zróżnicowana rotacja, 3. Nisko, 4. Głęboko, 5. Mocno na boki, 6. Ukrycie (do ostatniego momentu) miejsca zagrania piłeczki.
87. Kilka uwag na ten temat. „Mocno na boki” nie znaczy, że nigdy nie masz grać podciętej piłeczki na środek stołu – niektórzy gracze mają problemy z tym, bo muszą zdecydować, czy zagrać backhandem czy forehandem, plus muszą zmienić pozycję, żeby to zrobić – ale większość podcięć powinna być kierowana do rogów stołu, lub wręcz piłeczka powinna po odbiciu wychodzić poza krawędź boczną stołu. To sprawia, że ataki forehandem są bardzo trudne (kiedy zagrasz właśnie tak szeroko podcięciem do backhandu), a ataki wzdłuż linii po prostej są duzo bardziej ryzykowne, tak więc często łatwo jest przewidzieć, że atak będzie po przekątnej.
88. Kolejnym sposobem zakłopotania przeciwnika jest zagranie podcięciem z rotacja boczną, szczególnie backhandem.
89. Mocno rotacyjne podcięcie jest zazwyczaj bardziej efektywne, niż takie ze słabą rotacją. Jednak jeśli głównie podcinasz z mocna rotacją dolną, wtedy zagranie od czasu do czasu podcięcia z lekką rotacją często wywoła zmieszanie i błąd u przeciwnika.
90. Najlepszym sposobem, żeby zmieniać rotację, jest poprzez „timing” ruchu nadgarstka. Kiedy podcinasz z dużą rotacją, używasz mocno nadgarstka, żeby nadać rotację piłeczce. Jeśli zamiast tego uderzysz piłeczkę – i dopiero wtedy wykonasz mocny ruch nadgarstkiem, żeby zmylić przeciwnika – będzie to wyglądało na mocne podcięcie, gdzie w rzeczywistości rotacji na piłeczce będzie mało. Będzie to zagranie „mocno bez-rotacyjne podcięcie”.
91. W czasie, kiedy rozwijasz „czucie piłeczki”, eksperymentuj z wprowadzaniem w ostatniej chwili zmiany kierunku zagrania. Naucz się zagrywać piłeczkę krótko do lewej, prawej lub na środek. Jeśli rozwiniesz dobrze umiejętność krótkiego podcięcia i manewrowania krótko przy siateczce, zdobędziesz cenną broń w zmylaniu przeciwników.